Makta,
Mahlas beyti,
Mahlas beyti,
Taç beyit.
Arapça makta, (ﻣﻘﻄﻊ). kesmek anlamındaki kat sözcüğünden türetilmiştir.
Gazel veya kasidenin son beyti.
Divan edebiyatında kaside veya gazelin ilk beytine matla, bir kasidenin ya da gazelin son beytine ise makta denir. Gazelde matla'dan sonraki beyte de şahbeyt denir. Makta beytinde ozanın adı geçtiği için mahlas beyti, taç beyit de denir. Şiirin en güzel beyti, Ukr'dur.
İki mısradan oluşan nazım parçasına beyit, modern deyişle kuple denir. Birbiri ardına gelen iki mısra bir beyittir. Bir beyit kafiyeli iki mısradan oluşursa eski dilde buna beyti musarra denir.
İki şairin birbirinden habersiz aynı mısrayı veya beyti tesadüfen yazmasına tevarüd denilir.
İki şairin birbirinden habersiz aynı mısrayı veya beyti tesadüfen yazmasına tevarüd denilir.
Makta sözcüğünün diğer anlamları;
Bir şeyin kesildiği yer, kesme yeri.
Bir topluluğun belli bir bölümü, kesim
Kesit,
Kamış kalemlerin, üzerindeki kalem yuvasına yatırılıp uçlarının kesilerek düzeltildiği kemik, boynuz, fildişi, bağa, sedef gibi sert maddelerden yapılmış ince uzun alet, mıkta
