Kırgızistan' da yaşayan Alevi Türklere verilen ad. 19. yüzyıl sonlarında Orta Asya ve Kafkasya' da eski Sovyetler Birliğinde Nakşibendilik, Kadirilik, Yesevilik ve Kübrevilik olmak üzere dört büyük tarikatın faaliyette olduğu bilinmektedir.
12.-13. yüzyıllardan itibaren Orta Asya’da en güçlü tarikat olan Yesevilik olmuş. Anadolu’daki Alevi-Bektaşiler ve Kırgızistan’daki Laçiler Yesevi tarikatına özgü özellikleri günümüzde bir şekilde yaşatmaktadırlar. Laçilerde dini önder Mürşid, Pir, Ata, İşan gibi adlarla adlandırılmaktadır. Laçilerdeki bu Ata, İşanlık geleneği soy yoluyla devam ediyor. Ataları hiyerarşik olarak takip etmektedirler. Bugün en tanınmış İşan ailesinden gelen dini önder, Hoca Yusuphan Mahsum' dur. Dini önderlerin nesilden nesile aktarılan bilgiler doğrultusunda, büyüklerinden görerek, ayinlere katılarak, daha çok uygulamaya dayalı bir şekilde yetiştiği biliniyor. Zaten yazılı kaynaklar çok sınırlı olup eskiden kalma üç beş el yazması eser var. Laçiler son zamanlarda Oş, Kademcay, Kızıl Kiya gibi daha büyük kozmopolit yerleşim yerlerine göçerek eski geleneksel değerlerinden uzaklaşıyorlar. Ayrıca kendileri ile ilgili olumsuz kanaatlerden dolayı, yaşadıkları yerlerde kimliklerini gizlemektedirler.
Laçiler içlerine kapanık bir yaşam sürdürmekte olup Tarikatın ruhani önderi olarak Kul Koja Ahmet olarak adlandırdıkları Ahmet Yesevi’yi kabul ettikleri ve onun Hikmetleri’ ni kutsal olarak görmekteler. Laçilerin arasında, Anadolu’daki aşık, zakir, ozan benzeri kişiler var ki bunlara hapız deniyor. Fergana Vadisinde bulunan ve Şah Merdan olarak adlandırılan Hz. Ali’ nin türbesi bölgedeki en önemli ziyaretgahtır.
