Refik Halit Karay'ın bir romanı ...

Çete,
Refik Halit Karay,

15 Mart 1888 İstanbul doğumlu, Türk yazardır.

18 Temmuz 1965, İstanbul'da hayatını kaybetmiştir.

Bolu Mudurnu'dan İstanbul'a göç eden bir ailenin oğlu olup Galatasaray Sultanisinde ve Hukuk Mektebinde okudu. Maliye'de memur olarak çalıştı. II. Meşrutiyet'in ilanından sonra gazetecilik ile uğraşmaya başladı. Tercüman-ı Hakikat gazetesinde mütercimlik ve muhabirlik yaptı. 

Yazıları yüzünden ilk önce Sinop'a daha sonra Çorum, Ankara ve Bilecik'e sürgün olarak gönderildi. İstanbul'a dönünce bir süre Türkçe öğretmenliği yaptı. Posta ve Telgraf Teşkilatı (PTT) Genel Müdürlüğüne getirildi. Bu sırada Hürriyet ve İtilaf Fırkası'na üye oldu ve İstiklal Savaşı aleyhine yazdığı yazılarından ötürü vatan hainliği suçuyla yüzellilikler listesine girerek Beyrut ve Halep'te sürgün hayatı yaşadı. Af kanunu ile 16 senelik sürgün hayatının ardından temmuz 1938 de yurda döndü.  Aydede adlı mizah dergisini tekrar yayınladı. 

Gözleme dayanan eserlerinde, tasvirler, portreler, benzetmeler kullanarak, sade, akıcı dili, güçlü tekniği ile 20. yüzyıl romancıları arasında seçkin bir yere sahip olmuştur.

Romanları;
Anahtar, Ayın On Dördü, Ay Peşinde, 

Bu Bizim Hayatımız, Bugünün Saraylısı,

Ekmek Elden Su Gölden, 

Çete,

Dişi Örümcek, Dört Yapraklı Yonca.
İki Bin Yılın Sevgilisi, İki Cisimli Kadın, İstanbul'un Bir Yüzü, 
Kadınlar Tekkesi, Karlı Dağdaki Ateş,

Nilgün,
Sonuncu Kadeh, Sürgün,

Yeraltında Dünya Var, Yerini Seven Fidan, Yüzen Bahçe, Yezidin Kızı ..