Nomokanon,
Bizans kilise yasalarıyla devlet yasalarını bir araya getiren derleme.
Dini hukuk hem elemanlarından oluşan Sivil hukuk ve Canon hukukudur.
Doğu Katolik Kiliseleri ve Doğu Ortodoks Kiliseleri Oryantal fıkıhı kullanır.
Nomocanon, Hıristiyan kilisesiyle ilgili Bizans dini yasaları (kanonları) ve medeni yasaları (nomoi) koleksiyonudur.
Nomocanon, çeşitli redaksiyonlarında 18. yüzyıla kadar Doğu kilisesinde yasal metin olarak hizmet etti. Biçim ve içerik olarak kilise ve devlet arasındaki sıkı bir ittifakı yansıtıyordu ve aynı anda kilise kanunlarını ve imparatorluk yasalarını kullanmak zorunda olan yargıçların ve avukatların gereksinimlerini karşıladı.
VI. yüzyılda, nomocanon'un iki ana formu aynı anda kabul edildi. Nomocanon 50 titulorum ve Nomocanon 14 titulorum. Patrik Johannes Scholasticus tarafından derlenen ikincisi, daha sonra patrik Photius tarafından güncellendi ve 883 yılında yeniden yayınlandı.
18. yüzyılda imparatorluk kanunlarının koleksiyonlarına duyulan ihtiyaç ortadan kalktı. Sadece dini kanunları içeren yeni derlemeler hem nomocanonların hem de Kormchaya kniga'nın yerini aldı. Nomocanon'dan alıntılar olan bu yeni derlemelerin en önemlileri, Yunanlılar için Pedalion (Dümen) ve Ruslar için Kniga pravil (Kurallar Kitabı) idi.
