Rokoko,
18. yüzyılda Fransa’da yaygın olan bir süsleme biçemi.
Fransa'da 1710-1750 yılları arasında yaygın olan bir süsleme
üslubu.
Batı mimarlığında 18.yy da ortaya çıkan stilize deniz kabuğu,
çakıl taşı ve sarmal motiflere verilen ad.
On sekizinci yüzyılda Fransa’da yayılan bir süsleme üslubu.
Rokoko adı verilen soyut ve çoğunlukla asimetrik
bir süsdür.
Rokoko, Fransa’da 18. yüzyılın başında çok geçerli olan, kavisli
çizgileri bol, gösterişli bir bezeme üslubudur. Gotik de yine aynı yüzyılda Fransa’da yayılan bir süsleme
üslubudur. Genellikle farklı yapraklar veya duvar askıları ile birlikte çift
taraflı helisel kabuk veya akasma şeklindedir. Taban, alevler veya bükülmüş
taraklar şeklinde yapılan bir deniz kabuğu şeklidir.
Rokaj,
Rokaille,
Rokail,
Çek Cumhuriyetinde, yaygın olarak 1745-1780 yılları ve daha sonra
XIV. yüzyılın sonundaki, ikinci rokoko döneminde yaygın olarak kullanılmaya
başlanan bir süsleme üslubuna Rokaj denir. Bunlar genelde deniz kabukluları ile
yapılmış.
Ahşap süsleme üslubu, genellikle yaldızlı ayna çerçevelerinde,
resimlerin ve çeşitli kartuşların dekorasyonlarında, dekoratif resimlerde, fresklerde,
mobilyalarda, porselenlerde, cephelerde, pencerelerin ve nişlerin çevresinde kullanılmıştır.
Ampir, Napolyon döneminde Fransa’da ve Avrupa’da
yaygın olan yapı, mobilya ve giyim biçemidir.