Hallac-ı Mansur.
Mansur el-Hallac.
Mansur-e Ḥallaj.
(D. Ağustos 858 – Ö. 26 Mart 922, Bağdat),
Babasının mesleğinden dolayı Hallac lakabını aldı.
Zındıklıkla suçlanması ve uzun süren bir soruşturma neticesinde Abbasi Halifesi Muktedir Billah'ın emriyle idam edilmesiyle meşhur olan spiritüalist(tinselci) yazar ve mistik şair.
Tahiriler devri İran'ının günümüz Güney Horasan Eyaleti'ne bağlı Nehbendan şehristanı'nın Tur köyünde dünyaya geldi. BabasıDicle yakınlarına, Vasıt'a taşındı. Mansur, on iki yaşında burada hafız oldu.
Hallac'ın Allah'ta eriyip yok olmak anlamında söylediği En-el Hak, yani Ben Hakk'ım (Ben Allahım) sözü bahane edilerek 912 yılında tutuklandı. Hallac hapisteykende aleyhindeki faaliyetler bütün şiddetiyle devam etti. Sonunda Hallac, 26 Mart 922 tarihinde Bağdat’ta önce kırbaçlandı, burnu, kolları ve ayakları kesildikten sonra idam edildi. Başı kesilerek Dicle üzerindeki köprüye dikildi. Gövdesi yakıldı. Külleri nehrin sularına savruldu. Kesik başı iki gün köprüde dikili bırakıldıktan sonra Horasan’a gönderilerek bölgede dolaştırıldı.
Hallac'ın Allah'ta eriyip yok olmak anlamında söylediği En-el Hak, yani Ben Hakk'ım (Ben Allahım) sözü bahane edilerek 912 yılında tutuklandı. Hallac hapisteykende aleyhindeki faaliyetler bütün şiddetiyle devam etti. Sonunda Hallac, 26 Mart 922 tarihinde Bağdat’ta önce kırbaçlandı, burnu, kolları ve ayakları kesildikten sonra idam edildi. Başı kesilerek Dicle üzerindeki köprüye dikildi. Gövdesi yakıldı. Külleri nehrin sularına savruldu. Kesik başı iki gün köprüde dikili bırakıldıktan sonra Horasan’a gönderilerek bölgede dolaştırıldı.
