[ ’ ' ]
Fr. apostrophe,
Yunanca apostrophos.
Kesme işareti.
Bir noktalama işareti.
Yazıda bir kelimeden bir sesin veya bir öğenin düştüğünü gösteren virgül şeklindeki işaret, ki bu başka görevlerle de kullanılmaktadır.
İnsan, hayvan, yer adlarına gelen çekim ekleri kesme işareti ile ayrılır.
Kesme işareti ait olduğu kelimelere bitişik olarak yazılır ve kesme işaretinden sonra harf boşluğu arası verilmez. Oysa diğer noktalama işaretlerinden nokta, virgül, noktalı virgül, iki nokta, üç nokta, soru, ünlem, tırnak işareti ve ayraç'tan sonra bir harf boşluğu ara verilir.
Özel adlara, kısaltmalara ve sayılara getirilen ekleri, iki sözün birleşmesi sırasında ortaya çıkan ses düşmesini belirtmek için kullanılan noktalama işaretinin adı.
Kesme işaretinin, apostrof' un kullanıldığı yerler;
- İnsan, hayvan, yer adlarına gelen çekim ekleri kesme işareti ile ayrılır.
- İhtiyaç duyulduğunda bütün özel adlardan sonra kesme işareti kullanılabilir.
- Ekinden ayrı olarak gösterilmek istenen harf ya da sözcükten sonra kesme işareti konur.
- Rakamlardan sonra gelen ekleri ayırmak için kullanılır. (Örnek: saat 15'te...)
- Özel adlardan türetilmiş sözcüklerde ekler kesme işareti ile ayrılmaz. (Örnek: Konyalı, Atatürkçü.) Ancak kendi özgün yazımı ile yazılıp da -li yapım eki getirilmiş yabancı sözcüklerin kökünden sonra konur. (Örnek: Bordeaux'lu.)
- Özel adlara eklenip aile, gil anlamı veren "-ler" ekleri kesme ile ayrılmaz.
- Özel adlara getirilen ekler satır sonuna rastlıyorsa, özel ad sonuna yalnız kesme işareti konur, kısa çizgi konmaz.
- Birincinin sonunda ikincinin başında ünlü bulunan iki sözcük birlikte söylenirken, kimisinin birinci sözcüğün sonundaki ünlü düşer. O zaman yerine kesme işareti konur. (Örnek: Karac'oğlan, n'eyleyim.)
- Sözcük içinde kesme işareti kullanılmaz.
