Fetha,
Arapça: fetha.
Arap ve Osmanlı alfabesinde üstüne konduğu sessiz harfi kısa “a” veya “e” sesiyle beraber okutan ve
şeklinde gösterilen; hareke, üstün. Eski yazıda kısa a ve e' yi gösteren hareke.
Arap harfli metinlerde bir ünsüzün a, e seslerinden biriyle okunacağını gösteren işaret, fetha.
Hareke, Arap alfabesinde, ünlüleri yazılmayan hecelerin nasıl okunacağını göstermek için harflerin altına ya da üstüne konulan işaretler. Çoğulu harekat' tır. Üç çeşidi vardır.
Üstün, Harfin üstüne konulan küçük eğik çizgi fetha (üstün), a-e;
Esre, Altına konulan küçük eğik çizgi kesre (esre), ı-i;
Vav, üstüne konulan küçük vav (‘), o-ö, u-ü seslerini karşılar.
Arap alfabesindeki bu işaretler sisteminde cezm denilen küçük bir sıfır daha vardır ki, harflerin üzerine konur ve harekeyi düşürür, yani birbirini izleyen iki ünsüzün arasında ünlü olmadığını gösterir.
Üstün kelimesinin diğer anlamları;
Faik,
Birine veya bir şeye göre nitelik bakımından daha yüksek, daha elverişli olan, faik .
Üstun (Farsça),
Üst, üstteki.çatı,
Yenen, galip gelen.
Sayıca çok, fazla.
Direk.
Sütun.
Yapının çatısına konan ağaç, mertek.
Yapılarda kullanılan uzun ağaç.
Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan.
