Arapça: Vekil.
Başbakanlık,
Sadrazamlık,
Vezirlik,
Başvezirlik.
Osmanlı İmparatorluğunda başbakanlığa verilen ad.
Osmanlı Devleti zamanında Başvekillik makamına
verilen isim.
Öne geçme, başta bulunma.
Sadrazam, Vezir, Veziriazam,
Osmanlı devlet teşkilatında padişahtan sonra devletin en yüksek rütbeli
idarecisi.
Padişahın mutlak vekili olarak devlet işlerini idare ederdi.
Sadrazam;
Osmanlılarda padişahtan sonra gelen ikinci adam,en yetkili devlet
görevlisi. Günümüz Başbakanı. Sadrazamlar; Sadr-ı ali, Vekil-i mutlak, Sahib-i devlet, Zat-ı asafi gibi ünvanlar ile de bilinirdi.
Sadaret kaymakamı;
Sadrazam, Serdarı ekrem ünvanı ile
ordunun başında sefere çıktığı zaman onun yerine istanbulda kalıp vekaleten
sadrazamın işlerini yapan vezir düzeyindeki görevli.
Sadaret kethüdası;
Sadrazamın birinci derecede
yardımcısı.
Arapça vekil demek olan sadaret kelimesi, Osmanlılarda, Başbakan, Sadrazam anlamında kullanılmıştır. Sadaret kaymakamı, sadrazam hükümet merkezinden ayrıldığı
zaman kendisine kubbe vezirlerinden vezir-i sani vekalet eder.
