Kazan,
Mürted Ovası,
Murtaza Abad,
Kazan ismini 1402 yılında yapılan Ankara Savaşı'nda yenilen Osmanlı ordularının çekilmesinden sonra geride kalan devasa aş kazanlarından almıştır. Osmanlı Devleti Kazan' ı aşevi olarak kullanılmıştır.
Kazan'ın denizden yüksekliği 890 metredir. Karasal iklimin hakimdir. Ortalama yağış miktarı 350-400 mm'dir. Arazilerin büyük bir bölümü Akıncı Ovası üzerindedir. Kazan ilçesinin geçim kaynağını, ağırlıklı olarak tarım ve hayvancılık oluşturur. Buğday, arpa, nohut, şeker pancarı, kavun ve yeni gelişmekte olan seracılıktır.
İlçe topraklarının büyük bir bölümü düz ve verimlidir. Ekili alanlar içerisinde en büyük kısmı tahıllar oluşturmaktadır. Tahıllar içerisinde de en büyük pay buğdaya aittir. Onu sırayla arpa ve yulaf izler. Endüstri bitkilerinden olan şeker pancarı da, ilçede eskiden önemli ölçüde yetiştirilmekteydi. Ama artık yok.
Halkavun adı nereden gelir; Günümüzde ki Ankara-İstanbul karayolu yapılmadan önce Kızılcahamam şosesi Halka-Havlı köyünden geçmektedir. Cumhuriyet döneminde Halka (Halka Havlu) Köyü, Ankara, Merkez kazası Zir nahiyesine bağlanır. Ulaşım yolu üzerinde bulunması ve köyün hatırlı ailesi olan Katipoğulları’nın da delaletiyle yerleşme Cumhuriyet döneminin ilk yıllarında bucak merkezi olur ve Bitik köyünde bulunan nahiye merkezi Halkavun Köyü’ne taşınır. Halka Havlu kelimesi zaman içinde Halkavun şeklinde telaffuz edilir ve yazılır.
Bitik nahiye merkezi 1961 tarihine kadar Halkavun Köyü’ nde kalır ve bu tarihte bucak merkezi Kazan olur. Halkavun yerleşmesinin adı olan ismi, 1961 yılında Yazıbeyli olarak değiştirilir. Ankara Merkez kazasına bağlı olan Kazan nahiyesi 1957 yılında Yenimahalle ilçesine bağlanır. 1987 yılında da Kazan nahiyesinin ilçe olması ile birlikte Kazan’a bağlanır. Ankara Büyükşehir Belediye Meclisi’nin kararı ile de mahalleye dönüştürülür. 1935 nüfus sayımında 225 olan nüfusu, 1940 yılında en yüksek seviyesi olan 417 kişiye ulaşmıştır. 2007 yılı adrese dayalı nüfus sayımına göre nüfusu 204 kişidir.
