Töz, (İng. substance, ore).
Kök, asıl, cevher.
Asıl,
Tabiat,
Künh,
Değişenlerin özünde değişmeden kaldığı
varsayılan idealist kavram, cevher.
Düşünbilimde evreni oluşturduğu ve altöğelere ayrılamayacağı
varsayılan temel öğelerden her biri.
Yunanca hypostasis, hypokeimenon, altta bulunan anlamında kullanılır.,
Yunanca'da
ousia, öz de aynı anlamda kullanılır.
Öğelerin doğada katışık olarak bulunan kütlesi.
Ocaktan çıkarılan işlenmemiş ham maden.
Değişen durumlar ve niteliklere karşı
kalıcı olan, bir başka şeyle ya da bir başka şeyde değil, kendi kendisiyle,
kendikendisinde var olan.
Öznede değil, kendinde var olan. Bağımsızca kendi
içinde var olan. Spinoza'nın tanımı ile "Varoluşu için başka bir şeye gereksinme
duymayan şey."
Bağlılaşık kavramı, ilinek.
Modern doğa bilimleri için töz,
görüngülerin taşıyıcısı anlamında biçimsel bir kavramdan başka bir şey
değildir.