İşçi-işveren ilişkilerinin, bir aile yaşamındaki gibi karşılıklı saygı ve sevgi ile yürütülmesi gereğini savunan anlayış.

Paternalizm, 
(Fr. paternalisme). 

Babacılık,
Babacıl Davranış.

İşçilerin sosyal korunma ihtiyaçları hakkında en iyi yargıyı verebilecek olan tek otorite olarak kendini gören bir işyerinin patronunun tutumuna denir.

Paternalizm aynı zamanda bir nevi sömürgecilik politikasını da ifade eder. Bu politikaya göre,sömürge halkları doğuştan kendilerini yönetecek kapasiteye sahip değillerdir, onun için kendilerine sömürgecilik sisteminin kuvvet kullanılarak kabul ettirilmesi gerekir.

Bir yönetim ilişkisi ve beşeri münasebet türüdür.  Toplum içerisinde soyluluğu, aile içinse ataerkilliği savunan bir yönetim sistemidir. Yönetim ilişkisi olarak devletin (veya yöneten gücün) bir toplumun veya bir milletin ihtiyaçlarını bir babanın çocuklarının ihtiyaçlarını karşılaması gibi karşılaması veya o milletin hayatını babanın çocuklarının hayatını düzenleyişi gibi düzenlemesi iddia ve girişimi. Bu terim aynı zamanda halkı (veya diğer insanları) çocuklar gibi bir dış otorite ihtiyacı içinde bulunan, aciz ve kendine yetersiz gören tavra işaret etmek için de kullanılır.  Baba ile çocuğu arasında olduğu varsayılan ilişkideki gibi, siyasi iktidarın, kendi başının çaresine bakamazlarmış gibi, vatandaşlarının iyiliğine olacak şekilde hareket etmesi. Paternalizm yurttaşları ergin ve özerk olarak görmediği, kendi iradelerine aykırı olsa bile onlar adına hareket etmeyi uygun gördüğü için otoriteryen bir doktrindir. Daha makul bir türünde yumuşak paternalizm adını alır. Yumuşak paternalizm, çocuklar veya akıl hastaları gibi iradi seçim yapmaya muktedir olmayan kimselere müdahale etmektir.