
Hatice Saadet Baraner,
Asıl adı Hatice Saadet Baraner,
Kadın gazeteci, yazar.
(D. 1903, İstanbul - Ö. 23 Temmuz 1972, İstanbul)
Osmanlı Devleti'nin son, Cumhuriyet'in ilk yıllarının en önemli kadın gazetecilerinden.
Romanları birçok yabancı dile çevrilip beğenilen yazar.
Fosforlu Cevriye'nin yaratıcısı,
Nazım Hikmet'in ilk aşkı,
Osmanlı aristokrasisinden gelen bir ailenin kızıdır.
Türkiye Komünist Partisi Teşkilat Sekreteri Reşat Fuat Baraner'in eşi.
Tıp profesörlerinden İsmail Derviş Bey'in kızı olan Suat Derviş, yazar Reşat Fuat Baraner ile bir dönem evli kaldı. Özel eğitim gördü. Bir süre Almanya'da Berlin Konservatuvarı ve Edebiyat Fakültesi'nde okudu. 1932 yılında Türkiye'ye döndükten sonra Son Posta, Vatan, Cumhuriyet, Gece Postası gibi gazetelerde röpotajları ve romanları yayınlandı. Reşat Fuat Baraner ile birlikte Türkiye'de toplumsal gerçekçi akımın ilk yayın organlarından sayılan Yeni Edebiyat Dergisi'ni 15 Ekim 1940-15 Kasım 1941 arasında yayınladı.

Eserleri;
Kara Kitap (1921),
Ne Bir Ses Ne Bir Nefes (1923),
Hiçbiri (1923),
Ahmed Ferdi (1923),
Behire'nin Talibleri (1923),
Fatma'nın Günahı (1924),
Ben mi (1924),
Buhran Gecesi (1924),
Gönül Gibi (1928),
Emine (1931),
Hiç (1939),
Çılgın Gibi (1934),
Fosforlu Cevriye (1968),
Ankara Mahpusu (1968 ilk olarak 1957'de Paris'te Fransızca).