Boynuzdan yapılan nefesli bir çalgı ...

Sur,
Nefir ,
Nakur,
Karn,
Düdük veya boru gibi çalınan boynuzdan yapılmış çalgılardır.
Eski İran dilinde sur kelimesi bir boynuz çeşididir.

Arapça sur boynuzdan yapılma büyük boru anlamında olup manda, su sığırı, öküz gibi hayvanların boynuzlarından yapılır. 
Seyyah dervişlerin aletlerindendir. Daima yanlarında taşırlar. Nefir sözlükte ürküp kaçmak anlamına gelir. Dervişlerin çöl sahra ve dağlarda canavar, vahşi hayvan gibi yırtıcılar da kendilerini korumak için bu boruları çalarlar. Hayvan bu sesten ürküp kaçar, derviş de kurtulmuş olur. 

Kelime olarak sur, seslenmek, boru, üflenince ses çıkaran boynuz anlamlarına gelir. Terim olarak kıyametin kopuşunu belirtmek ve kıyamet koptuktan sonra bütün insanların mahşer yerinde toplanmak üzere dirilmelerini sağlamak için İsrafil tarafından üflenecek olan boruya da sur denilir. Hz. Peygamber bir hadislerinde surun, kendisine üflenen bir boru ve boynuz olduğunu haber vermişlerdir. 

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ