Jean Racine,
Fransız trajedi yazarı.
(D. La Ferte-Milon 1639 – Ö. Paris 1699).
Anne ve babasını çok küçük yaşta kaybeden Racine Port-Royal rahibeleri tarafından yetiştirildi.
1658 yılında Harcourt kolejinde felsefe öğrenimine başladı.
1660 yılında yazdığı bir şiir, yayımlanan La Nymphe de la Seine (Sen Nehrinin Perisi) çok beğenildi.
Rahip olmayı tasarlıyordu. Bir ruhani ödenek ve mevki elde edebilmek için Uzes’e gitti fakat hayal kırıklığına uğrayarak 1662 yılında Paris’e döndü. Yeniden tiyatroya yöneldi. İlk piyesi Thebaide tutulmadı. Alexandre (İskender) oyunuyle zamanının başta gelen yazarları arasında yer aldı.
Les Plaideurs (Davacılar) [1668];
Britannicus (1669); Berenice (1670),
Bajazet (Bayezid) [1672];
Mithridate (1673);
Tphigenie (1674);
Phedre (1677).
Yukarıdaki eserleri hiç beğenilmedi. 1677 yılında Louis XIV, Racine’i Saray’ın resmi tarihçiliğine tayin etmişti. Bu resmi görev, şairlikle bağdaşamazdı. Hoş karşılanmamış olmasına rağmen Phedre, kısa zamanda başarıya ulaştı. Mayıs 1677 yılında Racine evlendi ve böylece hayatında yeni bir dönem başladı.
1698 yılında hastalandı ve 21 nisan 1699 yılında öldü.