Rükün, (Arapça rukn, rükn).
Bir kurulun, bir topluluğun en önemli üyelerinden her biri.
Bir şeyin en güçlü ve sağlam yönü.
Direk.
Esas.
Kuvvet.
Bir şeyin en fazla sağlam olan tarafı veya köşesi veya temeli.
Bir cemaatin ileri gelenlerinden olan.
Nüfuzlu, kuvvetli ve ehemmiyetli kimse.
