Sümerler mitolojisinde ay tanrısı...

Mannar,
Manar,
Sin,

Sümerler: 
M.Ö. 3500 - M.Ö. 2000 yılları arasında Güney Irak'ta (Mezopotamya) yerleşik olan, medeniyetin beşiği olarak bilinen coğrafi bölge ve medeniyet. Sümerler XIX. yüzyılda keşfedilmiş. Gerek yazı, dil, tıp, astronomi, matematik, gerekse din, fal, büyü ve mitoloji gibi alanlarda ilk öne çıkan ve bilinen toplum Sümerlerdir. 

Türkistan bozkırlarında, Dicle ve Fırat deltasında yaşamışlar.  Sumer dini çok tanrılı bir dindi. Tanrılar insan görünümünde, fakat insanüstü güçleri olan ölümsüz varlıklardı. İnsanlar gibi, onların da çocuklan ve eşlerinden oluşan aileleri vardı. Bu aileler kral gibi bir Baş tanrı altında toplanmışlar. Tanrılar da insanlar gibi sever, üzülür, kızar, kıskanır, kavga eder, kötülük yapar, hastalanır, hatta yaralanabilirler. 

Sümerlerin Tanrı ve Tanrıçaları;
Ana tanrıça; Kybele, Nina, Nana, İnnina. 
Ay Tanrısı; Mannar, Manar.
Ay-tanrı; Sin. 
Fırtına ve kötü hava habercisi tanrıça; Şullat,
Gök tanrısı; Anum, An.
Gökyüzü tanrısı; Anşar.
Güneş-tanrı; Utu, Ud, Ut.

Kış bölgesi tanrıçası; Ninhur Sag.
Savaş tanrısı; Ningirsu,Urningirsu.
Sonsuzuk tanrısı; Moummou.
Su tanrısı; Enki .
Sümer tanrıçası; Aruru.
Tanrı Enlil'in karısı; Ninlil,
Tuzlu su-tanrıçası; Tiamat,
Tatlı su-tanrı; Apsu, Apzu,
Yeraltı tanrısı; Abzu, Apsu, Absu. 
Yeryüzü tanrı; Kişar.
Yeryüzü tanrısı; Enlil, Bel, Belum.
Yeraltı ülkesi tanrıçası; Ereşkigal.

Cehennem ülkesi; Arallu.
Bolluk ve güçlülük simgesi; Boğa.
Erkek-yılan; Lakmu.
Devler ve canavarlar ordusunun komutanı; Kingu.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ