Fasıl, Peşrev, nakış, şarkı, saz semaisi vb. parçaların belli bir sıraya göre çalınıp söylenmesi.
Orta oyununa başlamadan önce saz takımının çaldığı köçek havası ve curcuna.
Osmanlı ve Arap tiyatrosunda oyunun perde bölümü.
Fasıl, dindışı Türk musikisi geleneğinde aynı makamda ve çeşitli formadaki eserlerin sıralanmasıyla yapılan konser demektir. Her tabakadan Halkın musıki zevk ve kültürüne seslenebilen bir tür olarak yüzyıllardan beri etkinliğini sürdürmektedir. Klasik fasıl sıralaması; taksim, peşrev, kar, 1.beste, 2.beste, ağır semai, yürük semai, saz semaisi, şeklindedir.Zamanla şarkı formunun önem kazanmasından sonra, bu geleneksel biçim yerini ağırdan başlayarak, gittikçe hızlanan çeşitli tempolardaki şarkılara bırakmıştır.
Fasıl musıkisi sarayda, enderun’un kurulduğu dönemden itibaren meşk sistemiyle öğretilmeye başlanmıştır. Saray dışından musıki ustalarınında katılımıyla padişah huzurunda icra edildiğinde huzur faslı, harem faslı diye adlandırılmıştır. Açık alanlarda ve sarayların divanhanelerinde kalabalık hanende ve sazendelerin katılımıyla icra edildiğinde ise meydan faslı, küme faslı diye de isimlendirilmiştir. Fasıl musıkisini icra eden topluluk belirli sazende ve hanendeden oluşur. Fasıl topluluğunu tef ’le usul vurarak serhanende adı verilen kişi yönetir.
