Mirilu,
Osmanlı imparatorluğu'nun, uzayan savaşlarında dışarıdan aylıkla toplanan askerlere verdiği ad.
Uzayan harblerde ve askerin kifayetsizliği zamanlarında aylıkla toplanan askerler. Bunlar talimsiz, intizamsız oldukları için "Nefer-i âm: Bütün halkın cenge sürülmesi" hükmünde kalıyor, bir istifade te'min olunamıyordu. Yeniçeri Ocağı' nın ilgasıyla muntazam askeri teşkilat yapılınca bu türlü asker istihdamından vaz geçilmiştir. Hükümete ait gelir menbaları yerinde de mirilu tabiri kullanılırdı.
