Kafkas müziğine özgü, ele vurularak çalınan, çıngırak benzeri bir çalgı...

Akapkap,
Kuzey Kafkasya’daki tüm halklar için halk müziği, müzikal kültürün en önemli bölümünü oluşturur. Yerel halk müziği gelenekleri çeşitli önemli özelliklere bağlıdır. Vokal gelenekler ağırlıktadır. Sadece bazı Adige grupları hariç, her yerde çoksesli şarkı söylenir.

Kafkas müziğine özgü çalgılar;
Abhaz düdük flütü (açarpan),
Çalgı adını bir dağ otundan alır ve bundan yapılır. 70-80 cm. uzunluğundadır. Usta icracılar genellikle kendilerine genizlerinden vokal demle eşlik ederler.

İki telli Abhaz yaylı sazı (apkhertsa), Svanlar’ ın çunuri’ sine benzemekte olup bazen vokal koroyla birlikte liderlik rolü oynar ve vokaller bas sesleri sağlarken, apkhertsa ezgiyi icra eder. Abhaz apandur ve açangur’ u üç ve dört telli, telleri çekilerek çalınan telli sazlar olup Gürcüler’ in panduri ve çonguri’ sine benzer.

Abhaz aijuma’ sı 14 telli bir arp olup artık kullanılmıyor. Abhaz akhima’ sı 24 telli bir ziterdi (kanun benzeri bir çalgı) ancak o da çalınmıyor.

Membranofonlar (üzerine deri gerilmiş olan vurmalı çalgılar), çift başlı bir davul olan adavul ile temsil edilir.

İdiofonlar (kendi kendine ses çıkarabilen vurmalılar), akapkap ve ainkjaga adlı çıngırakları içerir. Tüm bu çalgılar geleneksel olarak erkekler tarafından çalınır. Kadınlar sadece amirzakan adı verilen akordiyonu çalarlar.