Apathy,
Gerçeğe ve çevredeki kişi ve nesnelere karşı temel bir kayıtsızlık tavrının bulunduğu duygusal, ruhsal durum.
Her çeşit duruma karşı bir duyarsızlık söz konusudur ve normal olarak duygusal bir katılımın beklendiği durumlarda bile herhangi bir katılım ve ilgi görülmez. Genel başarısızlıklara ve engellenme durumlarına karşı bir yanıt olarak ortaya çıkabilir. Ağır olgular, depresyon (ruhsal çöküntü), Huntington koresi gibi özgül psikiyatrik sendromlar ve yaşlılık psikozlarına bağlı olarak da ortaya çıkar.
Normal olarak ilgi veya emosyon uyandıran durumlara karşı beliren ve birçok psikiyatri hastalığında rastlanan bir kayıtsızlık halidir. Apatiye şiddetli depresyonlarda da sık sık rastlanır ve hastadaki enerji ve zevk alma kaybı ile umutsuz bir gelecek düşüncesi dolayısıyla hemen tanınır. Son olarak, akıl hastahanelerinde, hapishanelerde veya başka kurumlarda uzun süre kalanlarda da şaşırtıcı derecede bir apati görülebilir. Hasta gitgide dış dünyadaki olaylara karşı kayıtsızlaşır, çünkü bunlarla hiçbir teması yoktur; ilgi duyduğu ve arzuladığı şeyler, denetimi altında bulunduğu kişiler tarafından önemsenmez, böylece apati ve umutsuzluk duygusu kuvvetlenir. Tedavi sosyal ortamın değiştirilmesi ve hastanın bu değişikliğe katılmasıyla sağlanır.
Çevre ile anormal derecede ilgisizlik, duygusuzluk, kayıtsızlık, duygu körlenmesi.
İrade zayıflığından ileri gelen sürekli halsizlik ve gevşeklik.
Duygu kapanıklığı, duyumsamazlık, dışsal uyaranlara tepkisizlik.
Normal olarak ilgi veya emosyon uyandıran durumlara karşı beliren ve birçok psikiyatri hastalığında rastlanan bir kayıtsızlık halidir. Apatiye şiddetli depresyonlarda da sık sık rastlanır ve hastadaki enerji ve zevk alma kaybı ile umutsuz bir gelecek düşüncesi dolayısıyla hemen tanınır. Son olarak, akıl hastahanelerinde, hapishanelerde veya başka kurumlarda uzun süre kalanlarda da şaşırtıcı derecede bir apati görülebilir. Hasta gitgide dış dünyadaki olaylara karşı kayıtsızlaşır, çünkü bunlarla hiçbir teması yoktur; ilgi duyduğu ve arzuladığı şeyler, denetimi altında bulunduğu kişiler tarafından önemsenmez, böylece apati ve umutsuzluk duygusu kuvvetlenir. Tedavi sosyal ortamın değiştirilmesi ve hastanın bu değişikliğe katılmasıyla sağlanır.
Çevre ile anormal derecede ilgisizlik, duygusuzluk, kayıtsızlık, duygu körlenmesi.
İrade zayıflığından ileri gelen sürekli halsizlik ve gevşeklik.
Duygu kapanıklığı, duyumsamazlık, dışsal uyaranlara tepkisizlik.
