Nedim Günsür,(D. 1924 Ayvalık - Ö. 1994 İzmir).
1924 yılında doğdu. 1942 yılında girdiği Güzel Sanatlar Akademisi’nde Bedri Rahmi Eyüboğlu’ nun öğrencisi oldu. Öğrenciliği sırasında 10’ lar Grubu’nun kurucuları arasında yer aldı.
1948 yılında Fransız hükümetinden aldığı bursla Paris’e gitti. André Lhote ve Fernand Léger atölyelerinde çalıştı. O zamana değin sürdürdüğü izlenimci resim anlayışını, Picasso, Léger ve Matisse’in yanı sıra, yeni tanıdığı Afrika sanatının da etkisiyle değiştirdi, yarı soyut anlayışa yöneldi.
1952 yılında yurda dönen Günsür, 1954-1958 yılları arasında Karadeniz Ereğlisi’ nde resim öğretmenliği yaptı, daha sonra çalışmalarını bağımsız olarak İstanbul’da sürdürdü. 1961 yılında gerçekleştirdiği Gökyüzü adlı yapıtı, 1963 yılında 24. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’ nde birincilik ödülü aldı. 1972 yılında Milliyet Sanat dergisi tarafından Yılın Resim Sanatçısı seçildi. 1973 yılında düzenlenen Cumhuriyet’ in 50. Yılı Resim-Heykel Yarışması’ nda, Atatürk ve Cumhuriyet Ödülü’ nü kazandı.
1950’lerde figüratif-dışavurumcu bir anlayışla maden işçilerinin yaşamını konu alan resimler gerçekleştiren Günsür, 1960’ lardan sonra kent yaşamı ve sorunlarına yöneldi. Köylü Aile (1977), Göç (1979) gibi yapıtlarında dramatik yönü ağır basan bir resim anlayışı sergiledi. Kent ve kıyı görünümlerini, lunapark ve bayram yerlerini betimlediği Panayır (1982), Büyükdere’ den (1979), Denize İnen Sokak (1979) gibi yapıtlarında ise şiirsel bir anlatıma ağırlık verdi.
1952 yılında yurda dönen Günsür, 1954-1958 yılları arasında Karadeniz Ereğlisi’ nde resim öğretmenliği yaptı, daha sonra çalışmalarını bağımsız olarak İstanbul’da sürdürdü. 1961 yılında gerçekleştirdiği Gökyüzü adlı yapıtı, 1963 yılında 24. Devlet Resim ve Heykel Sergisi’ nde birincilik ödülü aldı. 1972 yılında Milliyet Sanat dergisi tarafından Yılın Resim Sanatçısı seçildi. 1973 yılında düzenlenen Cumhuriyet’ in 50. Yılı Resim-Heykel Yarışması’ nda, Atatürk ve Cumhuriyet Ödülü’ nü kazandı.
1950’lerde figüratif-dışavurumcu bir anlayışla maden işçilerinin yaşamını konu alan resimler gerçekleştiren Günsür, 1960’ lardan sonra kent yaşamı ve sorunlarına yöneldi. Köylü Aile (1977), Göç (1979) gibi yapıtlarında dramatik yönü ağır basan bir resim anlayışı sergiledi. Kent ve kıyı görünümlerini, lunapark ve bayram yerlerini betimlediği Panayır (1982), Büyükdere’ den (1979), Denize İnen Sokak (1979) gibi yapıtlarında ise şiirsel bir anlatıma ağırlık verdi.
Nedim Günsür, 1994 yılında İzmir' de öldü.
