İkebana,
Japon çiçek düzenleme sanatı.
Japon çiçek düzenleme sanatına, Japonca, yaşayan çiçekler, diye, verilen addır. Vazo, tepsi, çanak vb. içinde çiçek düzenleme sanatıdır.
İkebana denilen çiçek düzenleme sanatı XV. yüzyıla kadar eskilere gitmektedir. Japon kültüründe her çiçeğin sembolik bir anlamı vardır. Çiçekler, yeri, göğü, insanı, duyguları simgelemektedir. Sembollere dayalı kesin kurallar bulunmaktadır.
Japon çiçek düzenleme sanatı.
Japon çiçek düzenleme sanatına, Japonca, yaşayan çiçekler, diye, verilen addır. Vazo, tepsi, çanak vb. içinde çiçek düzenleme sanatıdır.
İkebana denilen çiçek düzenleme sanatı XV. yüzyıla kadar eskilere gitmektedir. Japon kültüründe her çiçeğin sembolik bir anlamı vardır. Çiçekler, yeri, göğü, insanı, duyguları simgelemektedir. Sembollere dayalı kesin kurallar bulunmaktadır.
Budist tapınaklarındaki dini törenlerde çiçek sunma adeti, ikebananın doğuşunu sağlamıştır. Bu sunuşlarda çiçekler ve dallar, cennete dönük yerleştirilirmiş.
Doğanın mükemmelliğini yansıtma arzusu ikebana ile gösterilmiştir. Bu tarza "rikka" (dik duran çiçekler) denmektedir. Yine Budist inanca göre, evrenin simgesi olan Suneru dağı ana temadır. Çam dalları kayaları ve taşları, beyaz krizantemler ırmak ve dereleri sembolize etmiştir. Sembolik değerleriyle rikka kendisini geliştirmiş ve 17. yüzyıla gelindiğinde, bir akım olarak kendini tamamen kabul ettirmiştir.
Rikka günümüz ikebana sanatının klasik okulunu oluşturmakla birlikte günümüzde çok az uygulanmaktadır. İkebananın bir başka gelişme mecrası ise doğal - natüralist okul olmuştur.
XIX. yüzyılın sonlarında Japonya'daki modernleşme hareketi kendisine ikebana sanatında da göstermiş. Moribana (kümelenmiş çiçekler) adı verilen bu tarzda, Batılılaşma ile birlikte ülkeye giren yeni çiçekler de görülmektedir. Bu tarz, özellikle kentleşme olgusu çerçevesinde büyük bahçelerin ve parkların birebir küçültülmesini amaçlamaktadır. Küçük ölçekli bu canlandırmalar, her yerde uygulanabilmesi ve çeşitli tarzlara açık olması bakımından serbest yorumlara açık olmuştur.
Doğanın mükemmelliğini yansıtma arzusu ikebana ile gösterilmiştir. Bu tarza "rikka" (dik duran çiçekler) denmektedir. Yine Budist inanca göre, evrenin simgesi olan Suneru dağı ana temadır. Çam dalları kayaları ve taşları, beyaz krizantemler ırmak ve dereleri sembolize etmiştir. Sembolik değerleriyle rikka kendisini geliştirmiş ve 17. yüzyıla gelindiğinde, bir akım olarak kendini tamamen kabul ettirmiştir.
Rikka günümüz ikebana sanatının klasik okulunu oluşturmakla birlikte günümüzde çok az uygulanmaktadır. İkebananın bir başka gelişme mecrası ise doğal - natüralist okul olmuştur.
XIX. yüzyılın sonlarında Japonya'daki modernleşme hareketi kendisine ikebana sanatında da göstermiş. Moribana (kümelenmiş çiçekler) adı verilen bu tarzda, Batılılaşma ile birlikte ülkeye giren yeni çiçekler de görülmektedir. Bu tarz, özellikle kentleşme olgusu çerçevesinde büyük bahçelerin ve parkların birebir küçültülmesini amaçlamaktadır. Küçük ölçekli bu canlandırmalar, her yerde uygulanabilmesi ve çeşitli tarzlara açık olması bakımından serbest yorumlara açık olmuştur.
