Yelek bölümü iki karış uzunluğunda, enlice bir tür ok...

Puta,
Yay, ok atmak için kullanılan bir alet. Kavs veya kabza da denir. Ateşli silahlar bulunmazdan önce savaşların önemli silahı olan ok, yayların sağlam, kullanışlı olmasına göre isabetli olurdu. Yayın yapımı uzun bir emek mahsulü olduğu kadar ince bir sanatın da ifadesiydi. İyi bir yayın yapımı çok sabır ister ve yıllarca sürerdi. Türk yayları 110-140 cm uzunluğunda, 300-360 gr ağırlığında olurdu. Ağaç, kemik, sinir ve tutkal yay yapımında kullanılan esas maddelerdir. 

Yapımda kullanılan ağaçların en kıymetlisi akça ağaç ve kızılcık ağacı sürgünleridir. Yayın önemli bir parçası kemik, öküz veya manda boynuzundan yapılırdı. Yaya gerilen ve atış hızı sağlayan sinir ise öküzün, bilek ve dizi arasından çıkartılırdı.

Okların üzerine kuğu, kerkenes, karabatak ve tavşancıl kuşunun tüyleri yelek olarak yapıştırılır. Yelek okun dengesini ve havayı yarmadaki kolaylığını sağlar. Tımarlanmış ceylan derisi de yelek olarak kullanılabilinir. Daha çok yaşlı karabatak kuşlarının tüyleri makbuldür. Ebuş denilen ok cinsine balıkçıl kuşunun tüyleri helezí´nî olarak sarılır. Tüylü oklar diğerlerine göre daha pahalı ve makbuldür.
Başak (Temren); Okun ucuna konulan sivri demire başak veya temren (temürgen) adı verilir.

Puta adı verilen hedeflere, (Talaş yahut pamuk çekirdeği ile doldurulmuş deri torba) ok atılır. Bu atışlara puta atışı, atılan yaylara puta yayı, hatta oklarına puta okları denirdi. Okların yelek ve formları hedef okçuluğuna uygun olduğu gibi, genelde günümüzde kullandığımız zeytin çekirdeği formundaki metal uçlar kullanılırdı.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ