Uskuru,Somun ve civatalardaki yiv.
İngilizce: propeller
Fransızca: helice.
Birbirine bağlanmak istenen ağaç veya demir parçalarının üzerinde hazırlanmış olan deliklerden geçirilerek ucuna somun( içine cıvatanın dişlerine uygun diş (yiv) açılmış başlık) takılıp sıkıştırılan iri başlı vidaya cıvata denir. Cıvata, Baş, Gövde ve Diş kısmı olmak üzere üç bölümden meydana gelir. Bunlardaki yiv' e uskuru denir.Cıvatanın en çok kullanıldığı alanlar makine ve inşaat sektörüdür. Kelime kökü İtalyanca Giaveta sözcüğünden gelmekte olup, ilk kullanılışı M. Ö. 1. yüzyıla dayanmaktadır. Antik çağlarda silindirin üzerine tel sarılarak lehimlendi ve ilk dişli bağlantılar kullanılmaya başlandı. M.Ö. 250 yıllarında Arşimet vidası su taşımada kullanıldı. Gerçekte İskenderiyeli Heron tarafından M.Ö. 1. yüzyılda bulunmuş olan vida, o zamanlardan itibaren cerrahi aletlerde kullanıldı. Döküm tekniği ile üretim yapılıyordu. Avrupa' da 1400 yıllarında görülen cıvata, 1452 - 1519 yılları arasında Leonardo Da Vinci tarafından geliştirilmiştir. İlk tornavida kullanımı da 1700’ lü yıllara rastlar. İngiltere' de 1797 yılında, Henry Maudslay, Amerika'da David Wilkinson 1798 yılında cıvata patenti almışlardır.
