Selçuklular döneminde İran' ın Kaşan kentinde üretilen bir tür seramik. Kelime kökeni olarak eski Yunancada yanık/yanmış madde anlamındaki keramikos' tan gelir. Seramik, organik olmayan kaolin ve benzeri maddelerin, çeşitli yöntemlerle şekil verildikten sonra sırlanarak ya da sırlanmadan sertleşip dayanıklılık kazanacak kadar pişirilmesidir. Halk arasında pişmiş toprak esaslı malzeme olarak bilinir.
Kil, bileşiminde değişik türde silikatlar, alüminatlar, su ve bir miktar metal oksitler ile alkali ve toprak alkali bileşikler bulunan bir malzemedir. Seramik grubuna oksitler, nitritler, boridler, karbitler, silikatlar ve sülfidler girmektedir. Bazı seramiklerde iyonsal, kısmen kovalent bağ bulunabilir. Bazıları amorf, bazıları da kristal yapılıdırlar. Çok sert ve gevrektirler. Ergime sıcaklıkları yüksek (silis 1750ºC’ de alüminat 2050ºC’ de ergir), ısı ve elektriksel yönden yalıtkandırlar. Silise %6 alüminat katılırsa ergime sıcaklığı 1550ºC’ e düşer. Demir oksit ve alkali bileşikler ergime sıcaklığını daha da azaltarak 900ºC’ ye kadar düşürebilir.
Seramik Ham Maddeleri;
Feldspat, pegmatit, tebeşir, çakmaktaşı, kuvars, kum, şamot, bentonit, kaolin.
Kil Türleri;
Kalıntı killeri; plastik özelliği azdır. Ham maddesi kaolindir. Porselen yapımında kullanılır.
Çökelti killerli; ateşe dayanıklı killerdir. Artistik çalışmalar, ateş tuğlası, cam fırın ve kazanları, ocak ve fırınların iç yüzeylerinin örtülmesi için kullanılır.
Camlaşabilir killer; gözenekleri kapanan killer ısıya dayanıksızdırlar. 1200-1350 derecede camlaşabilirler. Gre seramik, inşaat tuğlası, yer karoları, lavabo vb. inşaat malzemeleridir.
Kolay eriyen killer; gözenekli killer, gre seramik killeri, porselen killer.
İlk çağlarda insanlar vine adını verdikleri seramik kaplar içine ölülerini ve mezarlarının içine yaşarken kullandıkları kap kacaklarını koymuşlar. İran’da özellikle Mısır’da Nil Nehri balçığından yapılan tuğlalar ve Babil’in üzerine yazılan kil tabletler vardır. Eski Yunan ve Roma seramiklerinde ise en çok rastlanan şekil vazodur. Osmanlı’da devam eden çini sanatı 16.yy.da İznik’teki atölyelerde sürdürülmüş. İznik’ten sonra Kütahya (18 yy. ortaları), batı Anadolu’da ise Çanakkale merkez olmuştur.
Kil Türleri;
Kalıntı killeri; plastik özelliği azdır. Ham maddesi kaolindir. Porselen yapımında kullanılır.
Çökelti killerli; ateşe dayanıklı killerdir. Artistik çalışmalar, ateş tuğlası, cam fırın ve kazanları, ocak ve fırınların iç yüzeylerinin örtülmesi için kullanılır.
Camlaşabilir killer; gözenekleri kapanan killer ısıya dayanıksızdırlar. 1200-1350 derecede camlaşabilirler. Gre seramik, inşaat tuğlası, yer karoları, lavabo vb. inşaat malzemeleridir.
Kolay eriyen killer; gözenekli killer, gre seramik killeri, porselen killer.
İlk çağlarda insanlar vine adını verdikleri seramik kaplar içine ölülerini ve mezarlarının içine yaşarken kullandıkları kap kacaklarını koymuşlar. İran’da özellikle Mısır’da Nil Nehri balçığından yapılan tuğlalar ve Babil’in üzerine yazılan kil tabletler vardır. Eski Yunan ve Roma seramiklerinde ise en çok rastlanan şekil vazodur. Osmanlı’da devam eden çini sanatı 16.yy.da İznik’teki atölyelerde sürdürülmüş. İznik’ten sonra Kütahya (18 yy. ortaları), batı Anadolu’da ise Çanakkale merkez olmuştur.
