Divan şiirinde meyhaneci, tasavvufta ise tarikat şeyhi anlamında kullanılan sözcük...

Pirimugan,
Pir-i muğan.
Divan şiirinde meyhaneci, tasavvufta ise tarikat şeyhi anlamında kullanılan sözcük.
Tasavvuf edebiyatında aşkın asıl sahibi, aşkı dağıtan ve pay eden kişi anlamına gelir.
Pir-ı muğan en yaşlı din ulusu anlamında meyhaneciye ad oldu. Meyhanenin gediklisine de bu adın verildiği olmuştur. Muğbeçe kelimesi ise meyhane çırağı veya sakiye verilen ad.
Divan edebiyatında da aynı anlamlarda birer mazmun olarak yerleşti. Tasaavvufta tarikatın ulusu, mürşid yerine kullanılmıştır. 
Divan şiirinde eğlence mahalli olan meyhanenin baş kişilerinden birisi pir-i mugandır.

Pir-i mugan: 
Şeyh.
Meyhaneci, Meyhaneciler.

Meyhanecilerin miçosu, en eskisi, yaşlısı.
Zerdüşt dininden olan kimseler, ateşe tapanlar, ateşperestler, Mecusiler.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ