Osmanlılarda yüz kişiden az akıncı birliğinin sınır boylarında düzenledikleri akın...

Potra,
Potre, 
(Bulgarca poter ya da potera).
Osmanlının dillere destan Akıncı Ocağı, devletin kuruluşunda ve yükselişinde, tımarlı sipahisi sınıfından sonra en büyük hizmeti gören akıcılar (Atlı Cengaverleri) ordusudur. İlk zamanlar akıncı beylerinin çoğu, Osman Gazinin yoldaşları olan kumandanların çocuklarıydı. Akıncı beylerinin yetkileri çok geniştir. Onlar istediklerini ocağa alır istemediklerini de ocaktan çıkarabilirlerdi. Akıncı beylerinin rütbeleri sancak beyi seviyesindeydi.

Akıncılar içerisinde fedai, dalkılıç, serdengeçti, deli, azap, gönüllü, beşli gibi şahıs ve grup isimleri vardı. Küçük rütbeli akıncı zabitlerine toyca veya taviçe denirdi.

Akıncılar, yakaladıkları esirlerden aldıkları bilgileri merkeze iletirlerdi. Akınlar, katılan akıncı sayısına göre isimler alırdı. 100 kişiden az akıncıyla yapılana çete, 100’den fazla kişiyle yapılana haramilik, akıncı beyinin kumandası altında yapılana ise, akın denirdi.

Popüler Yayınlar

İzleyiciler

BULMACA ANSİKLOPEDİSİ