Neşati,
(1623 Edirne-1674) Divan şairi.
Sebk-i Hindi,
(Hint üslubu).
Edirne’de doğdu. Asıl adının ise Süleyman veya Ahmed olduğu sanılmaktadır. Ağazade Mehmed Dede’nin dervişidir. Mevlevi tarikatına girmiştir. 1670′de Edirne Muradiye Mevlevihanesi’ ne şeyh olmuştur. Edirne’de ölmüş ve mevlevihane’nin avlusuna gömülmüştür.
Neşati, XVII’nci asrın büyük şairlerindendir. Sebk-i Hin-di’yi, Türkçe‘de en iyi temsil eden odur. En basit duygu, düşünce veya hayali bile en güzel kelimelerle, sanatlı bir tarzda, ve en ahenkli şekli ile anlatabilmiştir. Naili ve Nedim gibi şairler de onun üstadlığını kabul edip gazellerine nazire ve tahmisler yazmışlardır.
Eserleri;
Divan (Elyazması halinde),
Hilye-i Enbiya (187 beyitlik küçük bir mesnevi, 1894′te basıldı),
Şehrengiz (144 beyit, mesnevi, divanının İçinde),
Şerh-i Müşkilat-ı Urfi (Urfi’nin bazı şiirlerinin açıklamaları).
Sadettin Nüzhet Ergun, Neşatinin hayatı ve eserleri hakkında bir kitap yayımladı (Neşati, 1933).