Peyk, Postacılık, kuryelik ve muhafızlık yapan, törenlerde yer alan asker sınıfı . Osmanlı devletinin ilk döneminde postacılık, kuryelik ve muhafızlık yapan daha sonraki dönemlerde törenlerde yer alan asker sınıfı.
Padişahın seyahatlerinde önde giden yaya haberci.
Osmanlı İmparatorluğunun gelişmiş bir posta ve haberleşme örgütü görülür. Bu dönemde ulak adıyla anılan Posta Tatar'larının at değiştirdikleri yada zorunlu hallerde konakladıkları yerlere menzilhane denir. Özellikle ulak ve menzilhane temeline dayanan bu hizmet, Tanzimat Dönemine kadar yalnızca devlet işlerinin yürütülmesinde kullanılmış. Halkın bu hizmetten hiçbir şekilde faydalanmasına izin verilmemiştir.
Devletin önemli ve acele işlerle ilgili haberlerini merkez ve eyaletler arasında götürüp getiren ulakların seçiminde güvenilir, dürüst ve yol şartlarına dayanıklı olmalarına özen gösterilirdi.
Osmanlı saray teşkilatında, sultanların maiyetinde bulunan, mesajları uzak mesafelere koşarak iletmekle görevli sırma işlemeli elbiseli, mücevherli gümüş kuşak ve altın hançer kuşanmış, ellerinde teber ve başlarında sorguç olan peyk'ler bulunmaktaydı. Koşma yeteneklerinden dolayı ilk zamanlar padişahların buyruklarını tebliğ için istihdam edilen peykler, bir tür acele posta hizmeti görmüşlerdi.
İlk posta pulu, İngiliz Posta İdaresinin Posta Bakanı Rowland Hill zamanında 6 Mayıs 1840 yılında çıkartılmıştır. Osmanlı İmparatorluğu’nda ilk posta pulu ise, Beşinci Posta Nazırı Agah Bey girişimiyle 13 Ocak 1863 tarihinde kullanıma başlamıştır. Bu tarihe kadar mektuplar her postanenin kendine ait mührü ile damgalanırdı.
